ZAPREZENTOWANA INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na bazie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 10 stycznia 2013 r. (data wpływu 15 stycznia 2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:
1. zobowiązania ewidencjonowania sprzedaży towarów, wykonywanej przez osobę wnioskującą w imieniu i na rzecz S., przez kasy fiskalne należące do Wnioskodawcy,
2. zamieszczenia danych osoby wnioskującej jako sprzedawcy na paragonie fiskalnym,
3. zobowiązania rozpoznania podatku należnego z tytułu sprzedaży Produktów dokonanej przez Wnioskodawcę w imieniu i na rzecz S. oraz obowiązku uwzględniania sprzedaży Produktów dokonanej przez Wnioskodawcę w imieniu i na rzecz S., we własnych rejestrach sprzedaży oraz we własnej deklaracji VAT,
-jest prawidłowe.
PRZEDSTAWIONE UZASADNIENIE
15 stycznia 2013 r. przedłożono ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:
1. zobowiązania ewidencjonowania sprzedaży towarów, wykonywanej przez osobę wnioskującą w imieniu i na rzecz S., przez kasy fiskalne należące do Wnioskodawcy,
2. zamieszczenia danych osoby wnioskującej jako sprzedawcy na paragonie fiskalnym,
3. zobowiązania rozpoznania podatku należnego z tytułu sprzedaży Produktów dokonanej przez Wnioskodawcę w imieniu i na rzecz S. oraz obowiązku uwzględniania sprzedaży Produktów dokonanej przez Wnioskodawcę w imieniu i na rzecz S., we własnych rejestrach sprzedaży oraz we własnej deklaracji VAT,
-jest prawidłowe.
W przedmiotowym wniosku zaprezentowano takie zdarzenie przyszłe.
Osoba wnioskująca, w ramach prowadzenia działalności gospodarczej współpracuje ze S. (zwana dalej „P...”), w oparciu o zawartą umowę franczyzową/umowy franczyzowe.
„P...” realizuje działalność gospodarczą polegającą na świadczeniu usług telekomunikacyjnych. W ramach prowadzonej działalności „P..” oferuje klientom możliwość zakupu urządzeń służących do korzystania z usług telekomunikacyjnych, takich jak telefony komórkowe, laptopy, tablety i inne urządzenia (zwane dalej „Produktami”) po promocyjnych cenach, gdy sprzedaż taka jest związana z zawarciem umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych. Ponadto „P...” oferuje możliwość zakupu Produktów na raty, również gdy taki zakup jest związany z zawarciem umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych. „P...” zamierza rozszerzyć swoją ofertę handlową i sposób dystrybucji swoich Produktów w następującym zakresie.
Na chwilę obecną „P...” sprzedaje towary na rzecz osoby wnioskującej, a ten odsprzedaje je swoim klientom w imieniu własnym i na własną rzecz (w tej sytuacji stroną umowy sprzedaży Produktu zawartej z nabywcą jest Wnioskodawca).
Zamierzone przedsięwzięcie polega na wprowadzeniu możliwości sprzedaży Produktów przez Wnioskodawcę w imieniu i na rzecz „P...”. Sprzedaż taka odbywać się będzie w lokalach, w których prowadzone są punkty sprzedaży Wnioskodawcy (po uprzednim dostarczeniu Produktów przez „P...”), na podstawie udzielonego przez „P...” umocowania, w ramach odpłatnego zlecenia (wynagrodzenie w postaci prowizji). Wnioskodawca będzie sprzedawał Produkty w imieniu i na rzecz „P..”, wykorzystując w tym celu program informatyczny udostępniony przez „P...”. Tym samym stroną umowy sprzedaży z nabywcą Produktu będzie „P..”, a nie Wnioskodawca.
Niezależnie od sprzedaży Produktów w imieniu i na rzecz „P...”, Wnioskodawca będzie nadal oferował i sprzedawał Produkty we własnym imieniu i na swoją rzecz, po ich uprzednim zakupieniu, podobnie jak inne towary (np. akcesoria do telefonów komórkowych czy zestawy prepaid).
Sprzedaż towarów przez osobę wnioskującą w imieniu i na rzecz „P...” dokumentowana będzie, dla celów rozliczania podatku VAT, w następujący sposób:
Wszelkie operacje sprzedaży dokonane w imieniu i na rzecz „P...” będzie zawsze dokumentowana fakturą wystawioną przez Wnioskodawcę, w imieniu i na rzecz „P...”. Danymi sprzedawcy na fakturze będą dane „P...”. Wnioskodawca przekaże fakturę nabywcy Produktów natychmiast po dokonaniu sprzedaży.
W wypadku, kiedy kupującym będzie osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej lub rolnik ryczałtowy, sprzedaż będzie ponadto ewidencjonowana w punkcie sprzedaży Wnioskodawcy poprzez kasy fiskalne.
Dzięki temu, że faktura sprzedaży będzie wystawiana przy wykorzystaniu oprogramowania „P...”, „P...” będzie posiadała pełną ewidencję sprzedaży Produktów dokonanych w jej imieniu i na jej rzecz przez Wnioskodawcę, a zatem będzie posiadała własną ewidencję obrotu i podatku należnego VAT, bez potrzeby korzystania z ewidencji prowadzonej przy wykorzystaniu kas rejestrujących.
Tak jak to zostało już podniesione powyżej, oprócz dokonywania sprzedaży Produktów należących do „P...”, osoba wnioskująca będzie także w dalszym ciągu dokonywał sprzedaży własnej, czyli sprzedaży w imieniu własnym i na swoją rzecz towarów, które wcześniej nabył na własność. Sprzedaż własna Wnioskodawcy, dokonywana na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych będzie rejestrowana przez kasy fiskalne.
Dlatego też przedłożono takie pytania.
1. Czy osoba wnioskująca posiada zobowiązanie ewidencjonowania sprzedaży towarów, realizowanej przez niego w imieniu i na rzecz „P...”, poprzez kasy fiskalne...
2. Czyje dane winny być zamieszczone na paragonie jako dane podatnika – „P...” czy osoby wnioskującej...
3. Czy osoba wnioskująca posiada zobowiązanie rozpoznania podatku należnego z tytułu sprzedaży towarów dokonanej przez niego w imieniu i na rzecz „P...”...
4. Czy osoba wnioskująca posiada zobowiązanie uwzględniania sprzedaży towarów dokonanej przez niego w imieniu i na rzecz „P...”, we własnych rejestrach sprzedaży oraz we własnej deklaracji VAT...
Wg osoby wnioskującej:
Odpowiedź - pytanie 1
Osoba wnioskująca posiada zobowiązanie do ewidencjonowania sprzedaży towarów, dokonywanej przez niego w imieniu i na rzecz „P..”, przez kasy fiskalne.
Odpowiedź - pytanie 2
Jako dane płatnika na paragonie powinny być podane dane osoby wnioskującej.
Odpowiedź- pytanie 3
Osoba wnioskująca nie posiada zobowiązania rozpoznania podatku należnego z tytułu sprzedaży Produktów dokonanej przez niego w imieniu i na rzecz „P...”.
Odpowiedź- pytanie 4
Osoba wnioskująca nie posiada zobowiązania uwzględniania sprzedaży towarów dokonanej przez niego, w imieniu i na rzecz „P...”, we własnych rejestrach sprzedaży oraz we własnej deklaracji VAT.
Zaprezentowane Uzasadnienie
Uzasadnienie stanowiska dot. pytania 1
Na podstawie art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.; dalej „ustawa o VAT”) podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5.
Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.
W zgodzie z art. 30 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT podstawę opodatkowania czynności maklerskich, czynności wynikających z zarządzania funduszami inwestycyjnymi, czynności wynikających z umowy agencyjnej lub zlecenia, pośrednictwa, umowy komisu lub innych usług o podobnym charakterze stanowi dla: prowadzącego przedsiębiorstwo maklerskie, zarządzającego funduszami inwestycyjnymi, agenta, zleceniobiorcy lub innej osoby świadczącej usługi o podobnym charakterze - kwota prowizji lub innych postaci wynagrodzeń za wykonanie usługi, pomniejszona o kwotę podatku, z zastrzeżeniem ust. 3.
Odnosząc się do art. 111 ust. 1 ustawy o VAT płatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są zobligowani realizować sprzedaż poprzez kasy, czy drukarki fiskalne.
Dokładne reguły tyczące się użytkowania kas fiskalnych zostały określone w art. 111 ust. 3a ustawy o VAT, zgodnie, z którym podatnicy prowadzący ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przez kasy fiskalne są obowiązani:
1. wykonywać wydruk paragonu fiskalnego lub faktury z każdej sprzedaży oraz wydawać oryginał wydrukowanego dokumentu nabywcy;
2. wykonywać niezwłocznie zgłoszenia właściwemu podmiotowi prowadzącemu serwis kas rejestrujących każdej nieprawidłowości w pracy kasy;
3. udostępniać kasy fiskalne do kontroli stanu ich nienaruszalności i prawidłowości pracy na każde żądanie właściwych organów;
4. zgłaszać kasy fiskalne do obowiązkowego przeglądu technicznego właściwemu podmiotowi prowadzącemu serwis kas fiskalnych;
5. użytkować kasy fiskalne zgodnie z warunkami określonymi w przepisach wydanych na podstawie ust. 7a pkt 1;
6. przechowywać kopie dokumentów kasowych przez okres wymagany w art. 112, zgodnie z warunkami określonymi w ustawie z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2009 r. Nr 152, poz. 1223, ze. zm.);
7. używać kasy fiskalne jedynie do prowadzenia ewidencji własnej sprzedaży, z zastrzeżeniem ust. 3b;
8. wykonywać wydruk emitowanych przez kasę fiskalną dokumentów i ich kopii na nośniku papierowym;
9. prowadzić i przechowywać dokumentację o przebiegu eksploatacji kasy rejestrującej, z uwzględnieniem przepisów wydanych na podstawie ust.7a i ust. 9 pkt 1;
10. wykonywać zgłoszenie kasy fiskalnej do naczelnika urzędu skarbowego w celu otrzymania numeru ewidencyjnego kasy;
11. poddać obowiązkowemu przeglądowi technicznemu kasy fiskalne, czy też drukarki fiskalne, które zostały przez podatnika utracone, a następnie odzyskane, przed ich ponownym zastosowaniem do prowadzenia ewidencji.
Na podstawie pkt 7 zacytowanego przepisu, wyjątek od reguły ewidencjonowania wyłącznie własnej sprzedaży poprzez kasy fiskalne został wskazany w art. 111 ust. 3b ustawy o VAT.
Z podanego powyżej zapisu wynika, że podatnicy prowadzący rejestrację poprzez kasy fiskalne, u których podstawą opodatkowania jest kwota prowizji lub inna postać wynagrodzenia za wykonywane usługi w ramach umowy agencyjnej, zlecenia, pośrednictwa, lub innych umów o podobnym charakterze albo marża, rejestrują przez kasy fiskalne, zarówno sprzedaż własną towarów i usług jak również sprzedaż dokonaną w imieniu lub na rzecz innych podatników.
W omawianym temacie osoba wnioskująca, planuje zacząć sprzedaż towarów, w imieniu i na rzecz „P...”, na podstawie zlecenia w ramach umowy franczyzowej, w zamian za określone wynagrodzenie (prowizję). Równocześnie w punkcie sprzedaży poza sprzedażą produktów należących do „P...” będzie prowadzić sprzedaż własnych Produktów a także innych towarów i usług, w stosunku do których ma obowiązek ewidencjonowania sprzedaży za pomocą kasy rejestrującej.
W konsekwencji w stosunku do osoby wnioskującej znajdzie zastosowania przepis art. 111 ust. 3b ustawy o VAT w związku z wyłączeniem zawartym w art. 111 ust. 3a pkt 7 ustawy o VAT.
Wg osoby wnioskującej sprzedaż realizowana przez niego, na rzecz i w imieniu zleceniodawcy (tj. na rzecz i w imieniu „P...”) powinna być przez niego rejestrowania przez kasy fiskalne. Równocześnie na „P...” nie będzie ciążył obowiązek rejestracji sprzedaży za pośrednictwem własnych kas fiskalnych (zostało to potwierdzone w interpretacji indywidualnej z dnia 17 maja 2012 r., sygn. IPPP2/443-249/12-2/MM, wydanej na rzecz „P...” przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie).
Zaprezentowane uzasadnienie do stanowiska dot. pytania 2
Zgodnie z § 5 ust. 1 pkt 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28.11.2008 r. w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy fiskalne i drukarki fiskalne, jak również warunków ich stosowania (Dz. U. Nr 212 poz. 1338 ze zm.; dalej „rozporządzenie ws. kas fiskalnych”), paragon fiskalny drukowany przez kasę musi zawierać m. in. następujące informacje:
1. imię i nazwisko lub nazwę podatnika, adres punktu sprzedaży, a dla sprzedaży prowadzonej w miejscach niestałych - adres siedziby lub miejsca zamieszkania podatnika,
2. numer identyfikacji podatkowej podatnika (NIP).
Zgodnie z rozporządzeniem ws. kas fiskalnych, przez pojęcie podatnika należy rozumieć podatnika podatku od towarów i usług ( § 2 pkt 13 rozporządzenia ws. kas fiskalnych), a przez termin numer identyfikacji podatkowej (NIP) rozumie się numer identyfikacji podatkowej podatnika w rozumieniu przepisów o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników ( § 2 pkt 7 rozporządzenia ws. kas fiskalnych)
Z zapisów rozporządzenia ws. kas fiskalnych nie wynikają jasne zasady regulujące opisaną sytuację. Należy jednak przyjąć, zdaniem Wnioskodawcy, iż przez podatnika należy rozumieć podatnika będącego właścicielem kasy fiskalnej.
Dlatego też paragon wystawiony przez osobę wnioskującą, dokumentujący sprzedaż w imieniu i na rzecz „P...”, nie będzie musiał zawierać danych dotyczących „P...” (w szczególności nazwy „P...” i numeru identyfikacji podatkowej „P...”). Na paragonie powinny być prezentowane jedynie dane dotyczące Wnioskodawcy (m.in. jego nazwa, adres jego punktu sprzedaży, oraz jego numer identyfikacji podatkowej).
Takie rozumienie przepisów zostało potwierdzone w interpretacji indywidualnej z dnia 17 maja 2012 r., sygn. IPPP2/443-249/12-2/MM, wydanej na rzecz „P...” przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie.
Zaprezentowane uzasadnienie stanowiska dot. pytania 3
Zobowiązanym do rozpoznania obowiązku podatkowego jest podatnik dokonujący sprzedaży, tj. podmiot dokonujący dostawy towarów bądź świadczący usługę.
Biorąc pod uwagę to, że sprzedaż Produktów jest dokonywana przez Wnioskodawcę na rzecz i w imieniu „P...”, to na „P...” ciąży powinność wykazania obowiązku podatkowego, o którym mowa jest w art. 19 ustawy o VAT.
Osoba wnioskująca nie jest zatem zobowiązana do wykazania obowiązku podatkowego z tytułu sprzedaży Produktów w imieniu i na rzecz „P...”.
Zaprezentowane uzasadnienie stanowiska dot. pytania 4
Aby zapewnić potrzebną, kompletną i rzetelną ewidencję sprzedaży prowadzonej przez osobę wnioskującą w jego punktach sprzedaży, każda sprzedaż dokonywana przez Wnioskodawcę będzie dokumentowana fakturą wystawioną w imieniu „P..”. „P...” będzie prowadziła ewidencję wystawionych w jej imieniu faktur, dla celów rozliczania podatku od towarowi usług (VAT).
Rejestracja faktur stanowić będzie ewidencję, o której mowa w art. 109 ust. 3 ustawy o VAT. Na jej podstawie „P...” będzie przygotowywać deklaracje VAT, w których wykazywany będzie obrót zrealizowany przez „P...”, o którym mowa w art. 29 ust. 1 ustawy o VAT. W związku z tym, że „P...” będzie dokumentować każdą transakcję sprzedaży za pośrednictwem faktur VAT, faktury VAT stanowią podstawę wpisów w ewidencji prowadzonej dla celów VAT. Prawidłowość takiego postępowania została potwierdzona w interpretacji indywidualnej z dnia 17 maja 2012 r., sygn. ..., wydanej na rzecz „P...” przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie.
Dlatego też sprzedaż towarów będzie wykazana przez „P...” w jej ewidencji VAT oraz w jej deklaracjach VAT składanych do organów podatkowych, Wnioskodawca nie ma obowiązku uwzględniania tej sprzedaży w swojej ewidencji prowadzonej dla celów VAT oraz przygotowywanych przez siebie deklaracjach VAT.
W myśl aktualnego stanu prawnego stanowisko osoby wnioskujące w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się - za prawidłowe.
Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t. j. z 2011r. Dz. U. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
W myśl art. 111 ust. 1 ustawy o VAT, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przez kasy fiskalne.
Umowa franczyzy należy do kategorii umów nienazwanych, tzn. takich, które nie są unormowane w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964r. Kodeks cywilny (Dz. U z 1964r. Nr 16, poz. 93) ani w innych aktach prawa cywilnego.
W zgodzie z regułą swobody umów wyrażoną w art. 353(1) k.c. strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny wedle własnego uznania byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości (naturze) stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego. Franczyzodawca udziela franczyzobiorcy pozwolenia (franczyzy) na prowadzenie w ramach sieci, określonej działalności gospodarczej pod firmą franczyzodawcy, a franczyzobiorca zobowiązuje się taką działalność prowadzić ściśle według zaleceń franczyzodawcy oraz zapłacić mu określone w umowie wynagrodzenie.
Strony tej umowy są zarówno w aspekcie prawnym, jak i finansowym odrębnymi podmiotami.
Osoba wnioskująca (franczyzobiorca) działający w imieniu i na rzecz zleceniodawcy (franczyzodawca) jest w świetle ustawy o podatku od towarów i usług podatnikiem, o którym mowa w art. 15 ust. 1 tej ustawy, natomiast obowiązek ewidencjonowania sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących, ustawodawca odniósł do pewnego stanu faktycznego zaistniałego u podatników, tj. dokonywania sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych.
Rozpatrując kwestię obowiązku rejestrowania przez Wnioskodawcę sprzedaży produktów, dokonywanej przez niego w imieniu i na rzecz „P...”, przy zastosowaniu należących do niego kas rejestrujących (pytanie nr 1), należy zauważyć, że stosownie do art. 111 ust. 3a pkt 1 i 7 ustawy o VAT, podatnicy prowadzący ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących są obowiązani:
1 wykonać wydruk paragonu fiskalnego lub faktury z każdej sprzedaży oraz wydawać wydrukowany dokument nabywcy;
2. używać kasy fiskalne jedynie do prowadzenia ewidencji własnej sprzedaży, z zastrzeżeniem ust. 3b.
Natomiast jak wynika z zapisu art. 111 ust. 3b ustawy o VAT, podatnicy prowadzący ewidencję przy zastosowaniu kas rejestrujących, u których podstawą opodatkowania jest kwota prowizji lub inna postać wynagrodzenia za wykonywane usługi w ramach umowy agencyjnej, zlecenia, pośrednictwa lub innych umów o podobnym charakterze albo marża, ewidencjonują na potrzeby obliczenia osiąganego przez nich obrotu oraz kwot podatku należnego całą wartość sprzedaży własnej oraz prowadzonej na rzecz lub w imieniu innych podatników.
W związku z powyższym należy stwierdzić, iż obowiązujące przepisy, statuują zakaz używania kas rejestrujących przez osoby trzecie, tj. inne niż podatnik. W opisanej sytuacji należy bowiem odróżnić obowiązek ewidencjonowania, który ciąży na zleceniobiorcy (franczyzobiorcy), od obowiązku ewidencjonowania spoczywającego na zleceniodawcy (franczyzodawcy). Sprzedaż realizowana przez zleceniobiorcę w imieniu zleceniodawcy powinna być ewidencjonowana przez zleceniobiorcę (o ile ciąży na nim taki obowiązek), stosownie do art. 111 ust. 3b ustawy o VAT ze wszystkimi tego konsekwencjami, między innymi co do oznaczeń na wydrukach fiskalnych (nazwa, adres, NIP).
Powyższy przepis (tj. art. 111 ust. 3b ustawy o VAT) ustanawia wyjątek od zasady, iż podatnicy prowadzący ewidencję przy zastosowaniu kas rejestrujących obowiązani są do stosowania kas wyłącznie do prowadzenia ewidencji własnej sprzedaży, nakazując również ewidencjonowanie sprzedaży prowadzonej na rzecz lub w imieniu innych podatników.
Dodatkowo, na podstawie art. 111 ust. 6a ustawy, kasa fiskalna służąca do realizowania rejestracji, o której mowa w ust. 1, musi zapewniać prawidłowe zarejestrowanie podstawowych danych dotyczących zawieranych transakcji, w tym wysokości uzyskiwanego przez podatnika obrotu i kwot podatku należnego, oraz musi przechowywać te dane lub też zapewniać bezpieczny ich przekaz na zewnętrzne nośniki danych. Pamięć fiskalna kasy rejestrującej powinna posiadać numer unikatowy, nadawany w ramach czynności materialno-technicznych przez ministra właściwego do spraw finansów publicznych.
W myśl art. 111 ust. 9 pkt 1 ustawy, minister właściwy do spraw gospodarki w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia szczegółowe kryteria i warunki techniczne, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące, oraz sposób oznaczania pamięci fiskalnej kas rejestrujących numerami unikatowymi, warunki ich przydzielania oraz dokumenty, które powinny być dołączone do kasy rejestrującej przy wprowadzaniu jej do obrotu.
Trzeba pokazać, że od dnia 1 kwietnia 2013 r. w powyższym zakresie obowiązują przepisy rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 14 marca 2013 r. w sprawie kas fiskalnych (Dz. U. z 2013 r. poz. 363).
Odnosząc się do § 2 ww. rozporządzenia, ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o:
1./dokumencie fiskalnym – rozumie się przez to paragon fiskalny, fakturę i raport fiskalny (pkt 1);
2. innym podmiocie – rozumie się przez to agenta, zleceniobiorcę, pośrednika lub inną osobę, która na podstawie umowy agencyjnej, zlecenia, pośrednictwa lub innej umowy o podobnym charakterze dokonuje sprzedaży w imieniu lub na rzecz podatnika zobowiązanego do prowadzenia ewidencji (pkt 3);
3. kasie powierzonej – rozumie się przez to kasę podatnika obowiązanego do jej stosowania w zakresie prowadzenia ewidencji, który na podstawie umowy przekazuje ją innemu podmiotowi do prowadzenia ewidencji w jego imieniu,
4. kasie własnej – rozumie się przez to kasę podatnika obowiązanego do jej stosowania w zakresie prowadzenia ewidencji własnej sprzedaży albo prowadzenia ewidencji własnej sprzedaży i ewidencji prowadzonej na rzecz lub w imieniu innych podatników (pkt 6);
5. paragonie fiskalnym - rozumie się przez to wydrukowany przez kasę dla nabywcy w momencie sprzedaży dokument potwierdzający dokonaną transakcję sprzedaży (pkt 12);
6. raporcie fiskalnym (dobowym, okresowym, w tym miesięcznym, oraz rozliczeniowym) - rozumie się przez to dokument fiskalny zawierający dane sumaryczne o obrocie i kwotach podatku za daną dobę lub za wybrany okres w ujęciu według poszczególnych stawek podatku oraz sprzedaży zwolnionej od podatku (pkt 19).
W zgodzie z zapisem § 5 ust. 1 ww. rozporządzenia, podatnik, który ma obowiązek prowadzenia ewidencji, zlecając wykonywanie sprzedaży innemu podmiotowi, przekazuje kasę powierzoną lub zobowiązuje go do prowadzenia ewidencji na swoją rzecz lub w swoim imieniu przy zastosowaniu kasy własnej tego podmiotu.
W wypadku, kiedy inny podmiot obowiązany jest również do prowadzenia ewidencji własnej sprzedaży, rejestruje na potrzeby obliczenia osiąganego przez siebie obrotu oraz kwot podatku należnego całą wartość sprzedaży własnej i prowadzonej na rzecz lub w imieniu innych podatników (§ 5 ust. 2).
Przekazanie innemu podmiotowi kasy powierzonej w celu prowadzenia ewidencji lub zobowiązanie innego podmiotu do prowadzenia tej ewidencji przy zastosowaniu kasy własnej, następuje na podstawie umowy zawartej w formie pisemnej (§ 5 ust. 3).
Dodatkowo trzeba zaznaczyć, że z zapisu § 37 powołanego rozporządzenia w sprawie kas fiskalnych, do dnia 30 września 2013 r. podatnicy mogą prowadzić ewidencję oraz zapewnić spełnienie warunków używania kas zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie art. 111 ust. 9 ustawy obowiązującymi na dzień 31 marca 2013 r.
Z zapisu treści § 38 ust. 1 wynika natomiast, iż w przypadku przekazania przez podatnika innemu podmiotowi kasy powierzonej w celu prowadzenia ewidencji lub zobowiązania innego podmiotu do prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kasy własnej tego podmiotu dokonanego przed dniem wejścia w życie rozporządzenia bez zawarcia umowy w formie pisemnej, podatnik zawiera umowę, o której mowa w § 5 ust. 3, w terminie do dnia 1 października 2013 r.
Zapis ust. 1 stosuje się odpowiednio do podatników, o których mowa w § 37, którzy, w okresie od dnia 1 kwietnia 2013 r. do dnia 30 września 2013 r., przekazali kasę powierzoną w celu prowadzenia ewidencji lub zobowiązali inny podmiot do prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kasy własnej, bez zawarcia umowy w formie pisemnej (§ 38 ust. 2).
Z kontekstu wniosku wynika, iż osoba wnioskująca, planuje zacząć sprzedaż produktów, w imieniu i na rzecz zleceniodawcy („P...”), na podstawie zlecenia w ramach umowy franczyzowej, w zamian za określone wynagrodzenie (prowizję). W tym celu Wnioskodawca będzie wykorzystywać udostępniony przez zleceniodawcę program informatyczny. Stroną umowy sprzedaży z nabywcą produktu będzie zleceniodawca („P...”). Oprócz produktów należących do zleceniodawcy („P...”), Wnioskodawca będzie prowadzić sprzedaż własnych produktów oraz innych towarów i usług, w stosunku do których ma obowiązek ewidencjonowania sprzedaży przez kasy fiskalne.
Jak wynika z powołanych wyżej przepisów dotyczących ewidencjonowania za pomocą kasy rejestrującej, co do zasady pośrednik, który obok sprzedaży towarów zleceniodawcy dokonuje sprzedaży towarów własnych, w sytuacji gdy ciąży na nim obowiązek prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy użyciu kasy rejestrującej, ma również obowiązek ewidencjonowania za pomocą kasy rejestrującej obrotu z tytułu sprzedaży towarów zleceniodawcy.
Biorąc pod uwagę powyższe przepisy oraz przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe stwierdzić należy, iż skoro Wnioskodawca (franczyzobiorca) dokonuje, obok sprzedaży towarów zleceniodawcy (franczyzodawcy) także sprzedaży własnych towarów i usług to sprzedaż realizowana przez Wnioskodawcę w imieniu zleceniodawcy, powinna być wówczas ewidencjonowana przez Wnioskodawcę, stosownie do art. 111 ust. 3b ustawy o VAT.
W rozpatrywanej sytuacji, zleceniobiorca (franczyzobiorca), będzie miał obowiązek ewidencjonowania za pomocą kasy rejestrującej obrotów z tytułu sprzedaży, o której mowa w art. 111 ust. 1 ustawy o VAT, zarówno własnej, jak i prowadzonej na rzecz lub w imieniu zleceniodawcy (franczyzodawcy). Wnioskodawca winien ewidencjonować sprzedaż za pomocą kasy powierzonej lub kasy własnej. Wskazanie na czyjej kasie Wnioskodawca będzie ewidencjonował sprzedaż winno być uregulowane w umowie zawartej w formie pisemnej. Jeżeli ewidencjonowanie na kasie powierzonej lub własnej nie zostało uregulowane umową pisemną, to Wnioskodawca winien zawrzeć taką umowę z podatnikiem zlecającym sprzedaż do dnia 1 października 2013 r.
Dlatego osoba wnioskująca będzie posiadała zobowiązanie rejestrowania sprzedaży na rzecz i w imieniu „P...” na własnej kasie fiskalnej o ile umowa nie będzie przewidywała ewidencjonowania sprzedaży na rzecz zleceniodawcy, na kasie powierzonej.
Dlatego też, oceniając całościowo stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie należało uznać je za prawidłowe.
Odwołując się do kwestii objętej pytaniem nr 2 tj. czyje dane powinny być podane na paragonie jako dane podatnika - „P...” czy Wnioskodawcy, należy stwierdzić, że stosownie do art. 111 ust. 3a pkt 1 ustawy o VAT, podatnicy prowadzący ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących są obowiązani dokonywać wydruku paragonu fiskalnego lub faktury z każdej sprzedaży oraz wydawać wydrukowany dokument nabywcy.
Jak wynika z § 8 ust. 1 ww. rozporządzenia, paragon fiskalny zawiera co najmniej:
1. imię i nazwisko lub nazwę podatnika, adres punktu sprzedaży, a dla sprzedaży prowadzonej w miejscach niestałych - adres siedziby lub miejsca zamieszkania podatnika;
2. numer identyfikacji podatkowej podatnika (NIP);
3. numer kolejny wydruku;
4. datę oraz godzinę i minutę sprzedaży;
5. oznaczenie "PARAGON FISKALNY";
6. nazwę towaru lub usługi pozwalającą na jednoznaczną ich identyfikację;
7. cenę jednostkową towaru lub usługi;
8. ilość i wartość sumaryczną sprzedaży danego towaru lub usługi z oznaczeniem literowym przypisanej stawki podatku;
9. wartość rabatów lub narzutów, o ile występują;
10. wartość sprzedaży brutto i kwoty podatku według poszczególnych stawek podatku po uwzględnieniu rabatów lub narzutów;
11. wartość sprzedaży zwolnionej od podatku;
12. łączną kwotę podatku;
13. łączną kwotę sprzedaży brutto;
14. oznaczenie waluty, w której rejestrowana jest sprzedaż, przynajmniej przy łącznej kwocie sprzedaży brutto;
15. kolejny numer paragonu fiskalnego;
16. numer kasy i oznaczenie kasjera - przy więcej niż jednym stanowisku kasowym;
17. numer identyfikacji podatkowej nabywcy (NIP nabywcy) - na żądanie nabywcy;
18. logo fiskalne i numer unikatowy kasy.
Na podstawie powyższego paragon wystawiony przez osobę wnioskującą, dokumentujący sprzedaż w imieniu i na rzecz zleceniodawcy, w przypadku gdy z zawartej umowy wynika, iż Wnioskodawca ewidencjonuje sprzedaż za pomocą własnej kasy rejestrującej, nie zawiera danych dotyczących zleceniodawcy (w tym nazwy zleceniodawcy i numeru identyfikacji podatkowej zleceniodawcy) lecz jedynie dane dotyczące Wnioskodawcy (w tym nazwa Wnioskodawcy, adres jego punktu sprzedaży, oraz numer identyfikacji podatkowej Wnioskodawcy).
Z treści wniosku wynika, iż osoba wnioskująca będzie dokonywał sprzedaży produktów w imieniu i na rzecz zleceniodawcy. W przypadku, gdy nabywcą będzie osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej lub rolnik ryczałtowy to sprzedaż będzie rejestrowana w punkcie sprzedaży Wnioskodawcy za pomocą kasy rejestrującej.
Mając na uwadze przytoczone przepisy prawa podatkowego oraz przedstawiony opis zdarzenia przyszłego należy stwierdzić, iż konsekwencją ewidencjonowania sprzedaży w imieniu i na rzecz „P...” na kasie własnej jest obowiązek wskazania na paragonie dokumentującym sprzedaż danych dotyczących Wnioskodawcy w tym nazwy Wnioskodawcy, adresu jego punktu sprzedaży, oraz numeru identyfikacji podatkowej Wnioskodawcy.
Dlatego też, stanowisko osoby wnioskującej w tym zakresie należało uznać za prawidłowe.
Odnosząc się do kwestii objętej pytaniem nr 3 tj. czy Wnioskodawca ma obowiązek rozpoznania podatku należnego z tytułu sprzedaży produktów dokonanej przez niego w imieniu i na rzecz „P...”, należy stwierdzić, że zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).
Odnosząc się do art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).
Na podstawie art. 30 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT, podstawę opodatkowania czynności maklerskich, czynności wynikających z zarządzania funduszami inwestycyjnymi, czynności wynikających z umowy agencyjnej lub zlecenia, pośrednictwa, umowy komisu lub innych usług o podobnym charakterze stanowi m.in. dla prowadzącego przedsiębiorstwo maklerskie, zarządzającego funduszami inwestycyjnymi, agenta, zleceniobiorcy lub innej osoby świadczącej usługi o podobnym charakterze - kwota prowizji lub innych postaci wynagrodzeń za wykonanie usługi, pomniejszona o kwotę podatku, z zastrzeżeniem ust. 3.
W zgodzie z art. 19 ust. 3 ustawy o VAT, jeżeli podatnik wydaje towar podmiotowi, o którym mowa w art. 30 ust. 1 pkt 4, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą otrzymania przez podatnika zapłaty za wydany towar, nie później jednak niż w terminie 30 dni, licząc od dnia wykonania usługi przez ten podmiot.
Z treści wniosku wynika, iż Wnioskodawca w związku z zawartą umową franczyzową dokonuje sprzedaży produktów w imieniu i na rzecz zleceniodawcy („P...”) w zamian za określone w umowie wynagrodzenie (prowizję).
Mając na uwadze fakt, iż sprzedaż produktów jest dokonywana przez Wnioskodawcę na rzecz i w imieniu zleceniodawcy („P...”) to u zleceniodawcy wystąpi obowiązek podatkowy, o którym mowa w art. 19 ust. 3 ustawy o VAT. Wobec powyższego Wnioskodawca dokonując sprzedaży produktów w imieniu i na rzecz zleceniodawcy („P...”) nie ma obowiązku rozpoznawania podatku należnego z tytułu sprzedaży produktów dokonywanej w imieniu i na rzecz zleceniodawcy („P...”).
Dlatego też stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie należało uznać za prawidłowe.
Odnosząc się do kwestii objętej pytaniem nr 4 tj. czy Wnioskodawca ma obowiązek uwzględniania sprzedaży produktów dokonanej przez niego w imieniu i na rzecz „P...”, we własnych rejestrach sprzedaży oraz we własnej deklaracji VAT, należy stwierdzić, że stosownie do treści art. 109 ust. 3 ustawy o VAT, podatnicy, z wyjątkiem podatników wykonujących wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 i 82 ust. 3 oraz zwolnionych od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9, są obowiązani prowadzić ewidencję zawierającą: kwoty określone w art. 90, dane niezbędne do określenia przedmiotu i podstawy opodatkowania, wysokość podatku należnego, kwoty podatku naliczonego obniżające kwotę podatku należnego oraz kwotę podatku podlegającą wpłacie do urzędu skarbowego lub zwrotowi z tego urzędu oraz inne dane służące do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej, a w przypadkach określonych w art. 120 ust. 15, art. 125, 134, 138 - dane określone tymi przepisami niezbędne do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej.
Przytoczona regulacja wskazuje zatem, na konieczność prowadzenia przez podatnika ewidencji, służącej prawidłowemu sporządzeniu deklaracji podatkowej.
Trzeba zauważyć, iż rejestracja realizowana przez kasy fiskalne jest niezależna od ewidencji, której prowadzenia wymagają inne przepisy, w szczególności art. 109 ust. 3 ustawy. Ewidencja prowadzona na podstawie art. 111 ustawy dotyczy bowiem części sprzedaży podatnika na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej. Ewidencja sprzedaży prowadzona przy zastosowaniu kasy rejestrującej spełnia wymogi zawarte w art. 109 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług wyłącznie w przypadku gdy zawiera dane niezbędne do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej, tj. dane odzwierciedlające rzeczywisty przebieg transakcji.
Z treści wniosku wynika, iż każda sprzedaż dokonywana przez Wnioskodawcę w jego punktach sprzedaży będzie udokumentowana fakturą wystawioną w imieniu zleceniodawcy („P...”). Zleceniodawca będzie prowadził ewidencje wystawionych w jego imieniu faktur.
Dla celów rozliczania podatku VAT sprzedaż Produktów przez Wnioskodawcę w imieniu i na rzecz „P...” dokumentowana będzie w następujący sposób:
Każda transakcja sprzedaży dokonana w imieniu i na rzecz „P...” będzie zawsze dokumentowana fakturą wystawioną przez Wnioskodawcę, w imieniu i na rzecz „P...”. Danymi sprzedawcy na fakturze będą dane „P...”. Wnioskodawca przekaże fakturę nabywcy produktów natychmiast po dokonaniu sprzedaży.
W przypadku, gdy kupującym będzie osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej lub rolnik ryczałtowy, sprzedaż będzie ponadto rejestrowana w punkcie sprzedaży Wnioskodawcy za pomocą kasy rejestrującej.
Dzięki temu, że faktura sprzedaży będzie wystawiana przy wykorzystaniu oprogramowania „P...”, „P...” będzie posiadała pełną ewidencję sprzedaży produktów dokonanych w jej imieniu i na jej rzecz przez Wnioskodawcę, a zatem będzie posiadała własną ewidencję obrotu i podatku należnego VAT, bez potrzeby korzystania z ewidencji prowadzonej przy wykorzystaniu kas rejestrujących.
Mając na uwadze powyższe z uwagi na fakt, iż sprzedaż produktów będzie wykazana przez zleceniodawcę w jej ewidencji VAT (stroną umowy sprzedaży z nabywcą produktu będzie zleceniodawca („P...”), zatem Wnioskodawca nie ma obowiązku uwzględniania sprzedaży produktów dokonanej w imieniu i na rzecz zleceniodawcy we własnej ewidencji sprzedaży (prowadzonej dla celów podatku VAT) oraz we własnej deklaracji VAT-7.
W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie należało uznać za prawidłowe.
Końcowo nadmienia się, iż w związku z okolicznością, iż wniosek dotyczy 3 zdarzeń przyszłych a Wnioskodawca dokonał w dniu 12 stycznia 2013 r. wpłaty 160 zł, to kwota 40 zł, wniesiona na podstawie art. 14f § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, zostanie zwrócona na numer rachunku bankowego wskazany w części F wniosku ORD-IN, zgodnie z art. 14f § 2a ww. ustawy.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
