ZAPREZENTOWANA INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
W myśl art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 22 sierpnia 2011 r. (data wpływu 25 sierpnia 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w temacie rejestrowania pobieranej opłaty targowej poprzez kasy fiskalne - jest nieprawidłowe.
PRZEDSTAWIONE UZASADNIENIE
25 sierpnia 2011 r. przedłożono wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ewidencjonowania pobieranej opłaty targowej przez kasy fiskalne.
Dlatego też przedłożona poniższe zapytanie.
Czy pobierane przez Spółkę opłaty targowe na podstawie umowy zawartej pomiędzy Zainteresowanym, a Urzędem Miasta na pobór opłat targowych może rejestrować poprzez kasy fiskalne po zmianie przepisów ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, a w szczególności art. 111 ust. 3a pkt 7 przedmiotowej ustawy...
Według Zainteresowanego, usługa poboru opłaty targowej na rzecz Gminy mieści się w kategorii usług świadczonych w ramach umów pośrednictwa, zlecenia itd., o których mowa w art. 111 ust. 3b ustawy o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy ? Prawo o miarach. A zatem w stanie prawnym, który będzie obowiązywał od dnia 1 września 2011 r. w ocenie Wnioskodawcy należy przyjąć, iż Spółka będąca inkasentem opłaty targowej na rzecz Gminy może rejestrować pobór opłat targowych przez kasy fiskalne.
Na podstawie aktualnego stanu prawnego stanowisko Zainteresowanego w temacie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.
W myśl art. 2 pkt 22 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.) zwanej dalej ustawą, wynika, iż sprzedaż to odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju (...).
W zgodzie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
Poprzez towary, stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).
W myśl art. 45 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 Nr 16, poz. 93 ze zm.), rzeczami w rozumieniu niniejszego kodeksu są tylko przedmioty materialne. Z kolei w myśl art. 46 Kodeksu cywilnego, nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności.
Ustawa o podatku od towarów i usług posługuje się w odniesieniu do dostawy towarów sformułowaniem ?przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel? (art. 7 ust. 1 ustawy), a towarami w świetle tej ustawy - co do zasady - są rzeczy oraz ich części (art. 2 pkt 6 ustawy). Takie zdefiniowane konstytutywnego aspektu dostawy towarów, odwołując się do ekonomicznego władztwa nad rzeczą sprawia, iż przedmiotem opodatkowania może być nie tylko sprzedaż czy zamiana rzeczy jako fizycznie wyodrębnionych dóbr materialnych, ale również inne transakcje wywierające, z ekonomicznego punktu widzenia, podobne skutki.
W ujęciu cywilistycznym istotą umowy sprzedaży jest to, że sprzedawca zobowiązuje się przenieść na kupującego własność rzeczy i wydać mu rzecz, a kupujący zobowiązuje się rzecz odebrać i zapłacić sprzedawcy cenę.
|Natomiast odnosząc się do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:
- przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
- zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
- świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
Zobowiązanie w temacie prowadzenia rejestracji obrotów poprzez kasy fiskalne wynika z art. 111 ustawy.
Na podstawie zapisów art. 111 ust. 1 ustawy, płatnicy realizujący sprzedaż osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej oraz rolnikom ryczałtowym są zobligowani do rejestracji obrotów poprzez kasy fiskalne.
Wyżej podany zapis opisuje zasadniczą regułę, z której wynika, iż zobowiązanie rejestracji obrotów poprzez kasy fiskalne tyczy się wszystkich płatników, którzy dokonują sprzedaży na rzecz określonych w nim odbiorców, tj. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Dlatego też jednym z zasadniczych kryteriów decydujących o zobowiązaniu rejestracji obrotów poprzez kasy fiskalne jest status nabywcy wykonywanych przez płatnika świadczeń.
Z zapisu art. 111 ust. 1 wynika dodatkowo, że płatnicy, wobec których powstało zobowiązanie rejestracji obrotów poprzez kasy fiskalne, są zobligowani za pośrednictwem tych urządzeń ewidencjonować obrót i kwoty podatku należnego.
W myśl art. 111 ust. 3a ustawy (obowiązującego od dnia 1 września 2011 r.), płatnicy realizujący rejestację ewidencję obrotu i kwot podatku należnego pprzez kasy fiskalne są zobligowani:
- dokonywać wydruku paragonu fiskalnego lub faktury z każdej sprzedaży oraz wydawać oryginał wydrukowanego dokumentu nabywcy;
- dokonywać niezwłocznego zgłoszenia właściwemu podmiotowi prowadzącemu serwis kas rejestrujących każdej nieprawidłowości w pracy kasy;
- udostępniać kasy fiskalne do kontroli stanu ich nienaruszalności i prawidłowości pracy na każde żądanie właściwych organów;
- zgłaszać kasy fiskalne do obowiązkowego przeglądu technicznego właściwemu podmiotowi prowadzącemu serwis kas rejestrujących;
- użytkować kasy fiskalne zgodnie z warunkami określonymi w przepisach wydanych na podstawie ust. 7a pkt 1;
- przechowywać kopie dokumentów kasowych przez okres wymagany w art. 112, zgodnie z warunkami określonymi w ustawie z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2009 r. Nr 152, poz. 1223, z późn. zm.);
- wykorzystywać kasy fiskalne wyłącznie do prowadzenia ewidencji własnej sprzedaży, z zastrzeżeniem ust. 3b;
- dokonywać wydruku drukowanych przez kasę fiskalną dokumentów i ich kopii na nośniku papierowym;
- prowadzić i przechowywać dokumentację o przebiegu eksploatacji kasy fiskalnej, z uwzględnieniem przepisów wydanych na podstawie ust. 7a i ust. 9 pkt 1;
- dokonać zgłoszenia kasy fiskalnej do naczelnika urzędu skarbowego w celu otrzymania numeru ewidencyjnego kasy;
- poddać obowiązkowemu przeglądowi technicznemu kasy fiskalne, które zostały przez podatnika utracone, a następnie odzyskane, przed ich ponownym zastosowaniem do prowadzenia ewidencji.
Natomiast w myśl art. 111 ust. 3b ustawy, płatnicy realizujący rejestrację przez kasy fiskalne, u których bazą opodatkowania jest kwota prowizji lub inna postać wynagrodzenia za wykonywane usługi w ramach umowy agencyjnej, zlecenia, pośrednictwa lub innych umów o podobnym charakterze albo marża, rejestrują na potrzeby obliczenia osiąganego przez nich obrotu oraz kwot podatku należnego całą wartość sprzedaży własnej oraz prowadzonej na rzecz lub w imieniu innych płatników.
Tematy tyczące się opłaty targowej reguluje ustawa z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (t.j. Dz. U. z 2010 r. Nr 95, poz. 613 ze zm.).
Na podstawie 15 ust. 1 ww. ustawy, opłatę targową pobiera się od osób fizycznych, osób prawnych oraz jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej, dokonujących sprzedaży na targowiskach, z zastrzeżeniem ust. 2b.
Art. 15 ust. 2b ww. ustawy stanowi, iż opłacie targowej nie podlega sprzedaż dokonywana w budynkach lub w ich częściach.
W świetle5 ust. 3 ww. ustawy, opłatę targową pobiera się niezależnie od należności przewidzianych w odrębnych przepisach za korzystanie z urządzeń targowych oraz za inne usługi świadczone przez prowadzącego targowisko.
Dlatego też opłata targowa, która ma charakter publicznoprawny, nie jest objęta przepisami ustawy o podatku od towarów i usług, a tym samym nie podlega zobowiązaniu rejestracji obrotów poprzez kasy fiskalne.
Z zaprezentowanego we wniosku opisu wynika, iż Zainteresowany zawarł umowę cywilnoprawną, na podstawie której zobowiązał się m.in. do poboru opłat targowych za wynagrodzeniem. Opłaty te nie stanowią przychodu Spółki, lecz są to należności Gminy. Zainteresowany zobligowany jest przekazywać wpłaty opłaty targowej na rachunek Urzędu Miasta. Obecnie Zainteresowany rejestruje powyższe opłaty przez kasy fiskalne jako niepodlegające opodatkowaniu.
Zapytanie Zainteresowanego tyczy się kwestii czy pobierane przez Spółkę opłaty targowe na podstawie umowy zawartej pomiędzy Zainteresowanym, a Urzędem Miasta na pobór opłat targowych może ewidencjonować za pomocą kasy rejestrującej po zmianie przepisów ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, a w szczególności art. 111 ust. 3a pkt 7 przedmiotowej ustawy...
Biorąc pod uwagę powyższe przepisy oraz okoliczności przedstawione we wniosku stwierdzić należy, że pobierana przez Zainteresowanego opłata targowa stanowiąca należność Gminy nie jest objęta przepisami ustawy o podatku od towarów i usług i tym samym nie podlega zobowiązaniu rejestracji obrotów poprzez kasy fiskalne.
Przy czym trzeba stwierdzić, że Zainteresowany z tytułu poboru opłaty targowej działa w charakterze podatnika podatku od towarów i usług. Pomimo, że Zainteresowany realizuje czynności poboru opłaty targowej w imieniu jednostki samorządu terytorialnego, sam nie wchodzi w skład administracji samorządowej, lecz prowadzi niezależną działalność gospodarczą. Obrotem Zainteresowanego z tytułu poboru opłaty targowej jest więc wypłacane przez Gminę wynagrodzenie na podstawie zawartej umowy cywilnoprawnej. Skoro zatem nie jest to obrót osiągnięty z tytułu sprzedaży na rzecz osób, o których mowa w art. 111 ust. 1 ustawy, tym samym nie jest objęty zobowiązaniem rejestracji obrotów poprzez kasy fiskalne.
Treść artykułu dotyczy stanu prawnego obowiązującego w czasie, kiedy powstała oryginalna publikacja w piśmie.
