Osoba wnioskująca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej.
W zaświadczeniu o wpisie do ewidencji działalności gospodarczej w pkt 4 ? określenie przedmiotu działalności gospodarczej (zgodnie z Polską Klasyfikacją Działalności ? 2007 r.) jest zawarty jeden z punktów: 56.21 Z ? przygotowywanie i dostarczanie żywności dla odbiorców zewnętrznych (catering).
ZAPREZENTOWANA INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
W zgodzie z art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów oznajmia, iż stanowisko osoby wnioskującej realizującej działalność, przedstawione we wniosku z dnia 6 lipca 2011 r. (data wpływu do BKIP w Piotrkowie Trybunalskim 25 lipca 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego tyczącej się podatku od towarów i usług w zakresie prawidłowego umieszczania nazwy świadczonych usług na paragonie fiskalnym, jest nieprawidłowe.
PRZEDSTAWIONE UZASADNIENIE
8 lipca 2011 r. do Biura Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie przedłożono wniosek o udzielenie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie tyczącej się podatku od towarów i usług w zakresie prawidłowego umieszczania nazwy świadczonych usług na paragonie fiskalnym.
Na podstawie § 5a ww. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu, pismem z dnia 22 lipca 2011 r. przesłał ww. wniosek Dyrektorowi Izby Skarbowej w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim (data wpływu 25 lipca 2011 r.), celem załatwienia zgodnie z właściwością miejscową.
Dlatego też przedłożono poniższe zapytanie:
Czy osoba wnioskująca ma prawo zastąpić 'nabijane' na kasę pozycje: posiłki ze stawką 8% i dowóz ze stawką podatkową 23%, gdzie posiłek i dowóz są rozbite ze względu na stawki na dwie różne pozycje, jedną pozycją w kasie fiskalnej, na której widniałaby pozycja ?usługa cateringowa? ze stawką 8% - zmiana ta miałaby dotyczyć tylko i wyłącznie zamówień dla odbiorców zewnętrznych (catering)...
Według osoby wnioskującej, można zastąpić 'nabijane' na kasę osobno ze względu na różne stawki - dwie pozycje: posiłek 8% i dowóz 23% jedną pozycją ze stawką 8% na posiłki dostarczane dla odbiorców zewnętrznych (catering), na którym to paragonie fiskalnym lub fakturze będzie widniała pozycja - usługa cateringowa.
Na podstawie aktualnego stanu prawnego stanowisko osoby wnioskującej w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.
W myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (?).
Natomiast na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (?).
Zobowiązanie w temacie rejestrowania ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przez kasy fiskalne wynika z art. 111 ustawy.
Na podstawie art. 111 ust. 1 ustawy, płatnicy realizujący sprzedaż osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej oraz rolnikom ryczałtowym są zobligowani do rejestracji obrotu i kwot podatku poprzez kasy fiskalne.
Wyżej podany zapis określa zasadniczą regułę, z której wynika, iż zobligowanie do rejestracji obrotu i kwot podatku poprzez kasy fiskalne tyczy się wszystkich podatników, którzy realizują sprzedaży na rzecz określonych w nim odbiorców, tj. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Dlatego jednym z głównych kryteriów decydujących o zobowiązaniu stosowania do rejestrowania kas fiskalnych jest status nabywcy wykonywanych przez podatnika świadczeń.
Wymogi co do treści paragonu fiskalnego zostały określone w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące oraz warunków ich stosowania (Dz. U. Nr 212, poz. 1338 ze zm.).
W zgodzie z § 2 pkt 11 ww. rozporządzenia, przez ?paragon fiskalny? rozumie się wydrukowany dla nabywcy przez kasę w momencie sprzedaży dokument fiskalny z dokonanej sprzedaży.
Jednak w myśl z § 5 ust. 1 pkt 6 ww. rozporządzenia, paragon fiskalny drukowany przez kasę musi zawierać następujące informacje:
1. imię i nazwisko lub nazwę podatnika, adres punktu sprzedaży, a dla sprzedaży prowadzonej w miejscach niestałych ? adres siedziby lub miejsca zamieszkania podatnika,
2. numer identyfikacji podatkowej podatnika (NIP),
3. numer kolejny wydruku,
4. datę i czas (godzinę i minutę) sprzedaży,
5. nazwę towaru lub usługi i ewentualnie opis towaru lub usługi stanowiący rozwinięcie tej nazwy,
6. cenę jednostkową towaru lub usługi,
7. ilość i wartość sprzedaży,
8. wartość sprzedaży i kwoty podatku według poszczególnych stawek,
9. wartość sprzedaży zwolnionej od podatku,
10. łączną kwotę należności,
11. kolejny numer paragonu fiskalnego,
12. kolejny numer kasy i oznaczenie kasjera - przy więcej niż jednym stanowisku kasowym,
13. logo fiskalne, zgodnie z załącznikiem nr 2 do rozporządzenia, oraz numer unikatowy kasy,
14. oznaczenie waluty przynajmniej przy łącznej kwocie należności, o której mowa w lit. k, w której dokonywana jest rejestracja sprzedaży.
Odnosząc się przepisu § 5 ust. 1 pkt 10 ww. rozporządzenia, paragon fiskalny musi być czytelny i zawierać wszystkie dane, o których mowa w pkt 6, pozwalające nabywcy na sprawdzenie prawidłowości dokonanej transakcji (?).
Z wyżej podanych zapisów wynika, iż na paragonie fiskalnym musi znajdować się nazwa towaru lub usługi. Oprócz nazwy, może znajdować się ewentualnie opis towaru lub usługi stanowiący rozwinięcie tej nazwy.
Przepisy prawa podatkowego nie definiują pojęcia nazwy towaru lub usługi oraz nie określają źródła stosowania nazw towarów lub usług.
Na podstawie internetowego Słownika języka polskiego PWN ?nazwa? oznacza ?wyraz albo połączenie wyrazowe oznaczające kogoś lub coś?, zaś nazwa jednostkowa ? nazwę mającą tylko jeden desygnat. Oznacza to, że stosowana na paragonie fiskalnym nazwa winna być przypisana sprzedawanemu towarowi lub świadczonej usłudze i jednoznacznie je identyfikować. Nazwa towaru lub usługi na paragonie fiskalnym powinna być tak skonstruowana, aby można było na jej podstawie dokładnie określić indywidualnie zakupiony towar lub usługę.
Nazwa towaru ma bowiem spełniać cele, dla jakich podatnik został zobligowania do rejestracji obrotu i kwot podatku poprzez kasy fiskalne. Wyświadczający usługi jest zobowiązany na paragonie opisać wykonane świadczenie, podać jego nazwę, tak aby do użytej nazwy możliwe było przyporządkowanie odpowiedniej stawki podatkowej i by użyta nazwa była co do istoty zgodna z będącym przedmiotem obrotu świadczeniem.
Równocześnie nazwa towaru lub usługi na paragonie musi być tak skonstruowana, aby można było na tej podstawie w połączeniu z ceną dokładnie określić jaki został zakupiony towar czy usługa. Dopiero powyższe skutecznie zagwarantuje konsumentowi prawo do otrzymania dowodu nabycia towarów lub usług z uwidocznioną kwotą podatku oraz możliwość kontroli przez klienta czynności dotyczących prawidłowego ewidencjonowania transakcji i wystawienia dowodu potwierdzającego jej wykonanie.
Trzeba jednak pokazać, że z § 5 ust. 1 pkt 1 lit. c ww. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. wynika, że warunkiem niezbędnym do stosowania kasy rejestrującej jest określenie sposobu przyporządkowania stawki podatku do nazw towarów i usług. Natomiast sposób ten określa sam podatnik uwzględniając asortyment sprzedawanych towarów i usług.
Równocześnie trzeba zaznaczyć, iż w myśl § 7 ust. 1 pkt 4 ww. rozporządzenia Ministra Finansów, płatnicy realizujący rejestrację poprzez kasy fiskalne, czy też drukarki fiskalne są zobligowani do weryfikacji poprawności pracy kasy, ze szczególnym uwzględnieniem prawidłowego zaprogramowania nazw towarów i usług oraz ich właściwego przyporządkowania do stawek podatku (?).
Ze przedłożonego wniosku wynika, iż osoba wnioskująca prowadzi działalność gospodarczą (restauracja ? pizzeria), w ramach której dostarcza przygotowane w lokalu posiłki do klientów zewnętrznych. Na kasę fiskalną "nabija? dwie pozycje ? posiłek ze stawką podatku 8% i dowóz ze stawką podatku 23%.
Zapytania osoby wnioskującej tyczy się możliwości rejestrowania na kasie fiskalnej pod jedną pozycją określoną przez osobę wnioskującą jako usługa cateringowa z 8% stawką dotychczas ewidencjonowanych osobno w pozycjach: posiłek i dowóz, do których stosuje odpowiednio stawki 8% i 23%.
Trzeba tutaj zaznaczyć, iż w stosowanym bezpośrednio rozporządzeniu wykonawczym Rady (UE) nr 282/2011 z 15 marca 2011 r. ustanawiającym środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, obowiązującym od 1 lipca 2011 r., z uwagi na brak definicji usług cateringowych w przepisach podatkowych, przyjęto definicję określającą te usługi. I tak, zgodnie z brzmieniem art. 6 tego rozporządzenia usługi restauracyjne i cateringowe oznaczają usługi polegające na dostarczaniu gotowej lub niegotowej żywności lub napojów albo żywności i napojów, przeznaczonych do spożycia przez ludzi, wraz z odpowiednimi usługami wspomagającymi pozwalającymi na ich natychmiastowe spożycie. Dostarczanie żywności lub napojów lub żywności i napojów stanowi jedynie element większej całości, w której muszą przeważać usługi. Usługi restauracyjne polegają na świadczeniu takich usług w lokalu należącym do usługodawcy, podczas gdy usługi cateringowe polegają na świadczeniu takich usług poza lokalem usługodawcy. Za usługi cateringowe i restauracyjne w rozumieniu rozporządzenia nie uznaje się dostawy gotowej lub niegotowej żywności lub napojów albo dostawy gotowej lub niegotowej żywności i napojów, wraz z ich transportem lub bez niego, ale bez żadnych innych usług wspomagających.
Mając na uwadze opis stanu faktycznego oraz powołane wyżej przepisy prawa stwierdzić należy, iż wykonywana przez Wnioskodawcę usługa polegająca na przygotowaniu posiłku i dowozie go do klienta nie mieści się w pojęciu ?usługi cateringowej?. Tym samym nie jest możliwe ewidencjonowanie dostarczania gotowego posiłku i jego dowozu do klienta - jako usługi cateringowej - na kasie rejestrującej pod jedną pozycją z zastosowaniem jednej stawki podatkowej.
Treść artykułu dotyczy stanu prawnego obowiązującego w czasie, kiedy powstała oryginalna publikacja w piśmie.