Płatnik jednakże zrobił przez kasę fiskalną raport fiskalny dobowy, w którym ujęta była wartość sprzedaży o zawyżonej stawce. Od razu odnotował w rejestrze korekt zaistniałe błędy, dołączył również protokół sporządzony na okoliczność powstałych nieprawidłowości oraz dowody w tej sprawie.
Szczegółowe obliczenia kwot zawyżonego podatku należnego zostały przeprowadzone w oparciu o raporty dobowe wyemitowane przez kasę fiskalną - pokazane na nich wartości sprzedaży brutto, jak również w oparciu o dokładny raport sprzedaży produktów sporządzony w systemie rozliczającym sprzedaż.
Płatnik nie zmienił kwot brutto sprzedanych towarów, korekta dotyczyła kwot netto i naliczonego należnego podatku od towarów i usług.
Ceny brutto sprzedawanych produktów nie są kalkulowane przez płatnika, ale ustalane są w ramach podjęcia uchwały przez Radę Miasta Stołecznego w sprawie opłat za usługi przewozowe środkami lokalnego transportu zbiorowego. Sprzedaż opodatkowana jest stawką podatku od towarów i usług w wysokości 8%, na podstawie załącznika nr 3 do ustawy o podatku od towarów i usług - symbol PKWiU 2008 - 49.31 Transport lądowy pasażerski, miejski i podmiejski. Wartość sprzedaży mylnie wprowadzonej do kasy rejestrującej z zawyżoną stawką VAT wyniosła 17 670,00 zł brutto.
ZAPREZENTOWANA INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
W zgodzie z art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 28 września 2011r. (data wpływu 4 października 2011r.) uzupełnionym pismem, które wpłynęło do tut. organu w dniu 22 grudnia 2011r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego tyczącej się podatku od towarów i usług w zakresie możliwości skorygowania sprzedaży i sporządzenia deklaracji VAT-7 według poprawnej wartości netto sprzedanych produktów w związku, z zastosowaniem błędnej stawki podatku VAT do sprzedaży rejestrowanej poprzez kasy fiskalne - jest prawidłowe.
PRZEDSTAWIONE UZASADNIENIE
4 października 2011r. przedłożono wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości skorygowania sprzedaży i sporządzenia deklaracji VAT-7 według poprawnej wartości netto sprzedanych produktów w związku, z zastosowaniem błędnej stawki podatku VAT do sprzedaży rejestrowanej poprzez kasy fiskalne.
Dlatego też przedłożono takie zapytanie:
Czy mimo nieposiadania paragonów za sprzedane z nieprawidłową stawką VAT towary, (paragony wydano klientom), płatnik miał prawo do skorygowania danych tyczących się sprzedaży i sporządzić deklarację VAT-7 według danych poprawnych, czyli z zastosowaniem poprawnej stawki podatku od towarów i usług i poprawnej wartości netto sprzedanych produktów, na podstawie protokołu sporządzonego na okoliczność powstałych nieprawidłowości, dobowych raportów kasowych, szczegółowego zestawienia sprzedanych produktów wydrukowanego z systemu rozliczającego ich sprzedaż, oświadczenia serwisanta oraz notatki w zeszycie korekt...
Przedstawione stanowisko osoby wnioskującej:
Kasy fiskalne są zbudowane w sposób uniemożliwiający jakąkolwiek ingerencję płatnika w ich pamięć fiskalną. Korekta danej transakcji w ewidencji sprzedaży w kasie możliwa jest jedynie przed wydrukowaniem paragonu, czyli przed zapisaniem danych w pamięci fiskalnej. Kasa fiskalna dzięki swej konstrukcji i zastosowanym zabezpieczeniom nie posiada bowiem żadnych technicznych możliwości przeprowadzenia korekty informacji zapisanych w jej pamięci. Prawa tego nie mają również podmioty wykonujące serwis techniczny, co wyraźnie odnotowano w punkcie 3 załącznika nr 6 do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008r. w sprawie kryteriów i warunków technicznych, pod które podlegają kasy fiskalne oraz warunków ich użytkowania (Dz. U. Nr 212, poz. 1338). Zakaz zmiany treści paragonu jest jedynie warunkiem użytkowania kas fiskalnych i nie może on zmieniać reguły wynikającej z ww. art. 29 ust. 1 i 4 ustawy o VAT, ponieważ obrotem jest kwota rzeczywiście należna, a nie kwota figurująca na paragonie fiskalnym. Handlujący winien mleć możliwość, a wręcz obowiązek skorygowania popełnionych błędów, a wynika to z zasadniczego zobowiązania każdego płatnika, czyli rzetelnego prowadzenia ewidencji podatkowych, odzwierciedlających rzeczywiste operacje gospodarcze.
O ile korygowanie faktur VAT uregulowane zostało przepisami rozporządzenia, to niestety brak jest przepisów dotyczących korekty obrotu zarejestrowanego przez kasy fiskalne.
Przepisy prawa nie przewidują możliwości skorygowania sprzedaży i podatku należnego zarejestrowanego przez kasy fiskalne, jednak brak regulacji prawnych w tym zakresie, nie pozbawia płatnika możliwości dokonania korekty, jeżeli możliwe jest wykazanie, że obrót z danej transakcji był inny niż kwota figurująca na paragonie. Płatnik posiada prawo do zaksięgowania obrotu ze sprzedaży według właściwych stawek podatku od towaru i usług i wykazania podatku w poprawnej (właściwej) stawce podatku na złożonych deklaracja VAT-7, pod warunkiem przygotowania odpowiedniej dokumentacji i ujęciu jej w zeszycie korekt.
Opierając się na aktualnym stanie prawnym stanowisko osoby wnioskującej w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.
W myśl art. 109 ust. 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 177 poz. 1054), zwanej dalej ustawą o VAT, podatnicy, z wyjątkiem podatników wykonujących wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 i 82 ust. 3 oraz zwolnionych od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9, są obowiązani prowadzić ewidencję zawierającą: kwoty określone w art. 90, dane niezbędne do określenia przedmiotu i podstawy opodatkowania, wysokość podatku należnego, kwoty podatku naliczonego obniżające kwotę podatku należnego oraz kwotę podatku podlegającą wpłacie do urzędu skarbowego lub zwrotowi z tego urzędu oraz inne dane służące do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej, a w przypadkach określonych w art. 120 ust. 15, art. 125, 134, 138 - dane określone tymi przepisami niezbędne do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej. Przytoczona regulacja wskazuje zatem, na konieczność prowadzenia przez płatnika rejestru, służącej prawidłowemu sporządzeniu deklaracji podatkowej.
Podany powyżej art. 109 ust. 3 wskazuje zatem na elementy, które winien zawierać rejestr. Zauważyć w tym miejscu należy, że ustawa o podatku VAT nie przewiduje ustalenia powszechnie obowiązującej formy ewidencji. Przytoczona regulacja wskazuje jedynie, na konieczność prowadzenia przez podatnika ewidencji, służącej prawidłowemu sporządzeniu deklaracji podatkowej.
W zgodzie z art. 111 ust. 1 ustawy o VAT, podatnicy dokonujący sprzedaży osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej, jak również rolnikom ryczałtowym są zobligowani realizować rejestr obrotu i kwot podatku należnego poprzez kasy fiskalne.
Reguły realizowania rejestracji poprzez kasy fiskalne określono w przepisach rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008r. w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy fiskalne oraz warunków ich stosowania (Dz. U. Nr 212, poz. 1338 ze zm.).
Kasa fiskalna to szczególny rodzaj ewidencji podatkowej. Ma ona charakter rejestru sprzedaży, ponieważ zaewidencjonowaniu w niej podlegają transakcje opodatkowane wykonane przez płatnika. Rejestracja realizowana przez kasy fiskalne jest niezależna od ewidencji, której prowadzenia wymagają inne przepisy, a w szczególności art. 109 ust. 3 ustawy. Ewidencja prowadzona na podstawie art. 111 ustawy o VAT tyczy się bowiem tylko części sprzedaży płatnika. Jest to przede wszystkim sprzedaż niedokumentowana fakturami. Rejestracja realizowana przez kasy fiskalne spełnia wymogi zawarte w art. 109 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług wyłącznie w przypadku gdy zawiera dane niezbędne do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej, tj dane odzwierciedlające rzeczywisty przebieg transakcji.
Istotą pracy kasy fiskalnej jest posiadanie pamięci fiskalnej, przez którą, stosownie do treści § 2 pkt 10 powołanego rozporządzenia, należy rozumieć urządzenie umożliwiające trwały jednokrotny zapis danych pod kontrolą programu pracy kasy bez możliwości ich likwidacji oraz wielokrotny odczyt tych danych, które są nieusuwalne bez zniszczenia samego urządzenia.
Wprawdzie aktualne przepisy prawa nie przewidują możliwości skorygowania sprzedaży i podatku należnego zarejestrowanego poprzez kasy fiskalne (tak jak jest to w przypadku faktur VAT), jednak brak regulacji prawnych w tym temacie, nie może pozbawić płatnika możliwości dokonania korekty zarejestrowanego obrotu, jeśli możliwe jest wykazanie, że obrót z danej transakcji był inny niż kwota figurująca na paragonie.
Zakaz zmiany zapisów dokonanych w kasie fiskalnej jest jedynie warunkiem użytkowania tych kas i nie może on zmieniać reguły wynikającej z art. 29 ust. 1 ustawy o VAT, zgodnie z którą podstawą opodatkowania jest obrót rozumiany jako kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku.
Ponieważ kasa fiskalna nie pozwala na korektę danych zapisanych w pamięci fiskalnej (tj. po wydrukowaniu paragonu), to korekta taka powinna być dokonywana za pomocą innych urządzeń księgowych. W tym wypadku trzeba prowadzić tzw. ewidencję korekt, z której musi dokładnie wynikać kwota korekty sprzedaży i podatku należnego przypisana do konkretnego paragonu. Rejestracja ta nie ma określonego wzoru, ale wskazane jest, aby zawierała co najmniej dane niezbędne do ustalenia przyczyn zaistniałej korekty, a zapisy w niej widniejące pozwalały na określenie prawidłowej kwoty obrotu i podatku należnego.
Mając na względzie brak szczegółowych uregulowań odnoszących się do sposobu korygowania obrotu zarejestrowanego przez kasy fiskalne stwierdzić trzeba, iż można przyjąć do sporządzenia i rozliczenia deklaracji podatkowej dla podatku od towarów i usług inną podstawę opodatkowania, niż wynika to z wydruku raportu fiskalnego. Jednakże podstawą przysługującego uprawnienia do korekty sprzedaży i podatku należnego i podstawą prawidłowego sporządzenia deklaracji VAT-7 jest rzeczywisty przebieg transakcji gospodarczej udokumentowany rzetelnymi dowodami i wynikający z zapisów zawartych w prowadzonych urządzeniach księgowych, z których dane za miesiąc rozliczeniowy obniżą łączną miesięczną wartość podatku należnego zarejestrowanego przez kasy fiskalne.
Trzeba natomiast zaznaczyć, iż to na płatniku spoczywa zobowiązanie rzetelnego udokumentowania prowadzonych transakcji w urządzeniach księgowych.
Z zaprezentowanego stanu rzeczywistego wynika, że w związku ze zmianą cen sprzedawanych produktów, pomyłkowo przypisano dla sprzedawanego produktu stawkę 23% VAT zamiast 8%. Błąd zauważono po 21 dniach i usunięto pomyłkę oraz dokonano podsumowania sprzedaży opodatkowanej niewłaściwą stawką VAT. Płatnik wykonał raport, w którym wykazana została wartość sprzedaży zafiskalizowanej z zawyżoną stawką. W rejestrze korekt, odnotował zaistniałe błędy, załączył też protokół sporządzony na okoliczność powstałych nieprawidłowości oraz dowody w tej sprawie. Dokładne wyliczenia kwot zawyżonego podatku należnego zostały przeprowadzone w oparciu o raporty dobowe wydrukowane z kasy fiskalnej - wykazane na nich wartości sprzedaży. Płatnik nie zmienił kwot brutto sprzedanych towarów, korekta dotyczyła kwot netto i naliczonego należnego podatku od towarów i usług.
Osoba wnioskująca powzięła wątpliwość, czy mimo nieposiadania paragonów za sprzedane z nieprawidłową stawką VAT towary, (paragony wydano klientom), mógł skorygować dane dotyczące sprzedaży i sporządzić deklarację VAT-7 według danych poprawnych.
Odnosząc się do przedstawionego stanu faktycznego oraz mając na względzie brak szczegółowych uregulowań odnoszących się do sposobu korygowania obrotu ewidencjonowanego przy zastosowaniu kas rejestrujących stwierdzić należy, że zgromadzenie przez osobę wnioskującą dowodów dokumentujących rzeczywisty przebieg transakcji, może stanowić podstawę do skorygowania obrotu i kwot podatku należnego. Dowodzenie prawidłowości zastosowanej stawki podatku, będące podstawą dokonania korekty, nie stoi w sprzeczności z obowiązującymi w tym zakresie przepisami prawa podatkowego. W takim wypadku, ciężar dowodu znajduje się po stronie płatnika, który w prowadzonej przez siebie dokumentacji winien posiadać dowody potwierdzające stan faktyczny i w sposób niebudzący wątpliwości wykazać zasadność dokonanej korekty obrotu i kwot podatku należnego.
Podsumowując winno się stwierdzić, iż osobie wnioskującej w związku z zaistniałymi zdarzeniami, przysługiwało prawo do sporządzenia deklaracji VAT-7 według danych poprawnych, czyli z zastosowaniem poprawnej stawki podatku od towarów i usług i poprawnej wartości netto sprzedanych produktów, na podstawie prowadzonej przez siebie dokumentacji.
Dlatego też stanowisko osoby wnioskującej należało uznać za prawidłowe.
Treść artykułu dotyczy stanu prawnego obowiązującego w czasie, kiedy powstała oryginalna publikacja w piśmie.
