Zgodnie z regulacjami rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące oraz warunków stosowania tych kas przez podatników, paragon fiskalny drukowany przez kasę musi zawierać następujące informacje:
* imię i nazwisko oraz nazwę podatnika, adres punktu sprzedaży, a dla sprzedaży prowadzonej w miejscach niestałych - adres siedziby podatnika,
* numer identyfikacji podatkowej podatnika (NIP),
* numer kolejny wydruku,
* datę i czas ( godzinę i minutę) sprzedaży,
* nazwę towaru lub usługi,
* cenę jednostkową towaru lub usługi,
* ilość i wartość sprzedaży,
* wartość sprzedaży i kwoty podatku według poszczególnych stawek,
* wartość sprzedaży zwolnionej z podatku,
* łączną kwotę podatku,
* łączną kwotę należności,
* kolejny numer paragonu fiskalnego,
* kolejny numer kasy i oznaczenie kasjera (przy więcej niż jednym stanowisku kasowym),
* logo fiskalne, zgodnie z załącznikiem nr 2 do rozporządzenia, oraz numer unikatowy pamięci fiskalnej.
W praktyce największe problemy mają podatnicy z określeniem ?nazwy towaru lub usługi?. Wielu podatników stosuje w tym zakresie uogólnienia, które polegają na tym, że nie podają oni na paragonie dokładnej nazwy towaru, ale nazwę określonej grupy towarów. Takie postępowanie może być uzasadnione ? asortyment w supermarkecie jest bogaty, a nie wszystkie kasy fiskalne pozwalają na wprowadzenie do nich takiej ilości produktów. Niestety takie programowanie jest powszechnie kwestionowane przez organy skarbowe.
Izba Skarbowa w Opolu (13 grudnia 2005r., PP-I-005/417/AD/05) wyjaśniła, że co prawda przepisy nie definiują co należy rozumieć pod pojęciem ?nazwa towaru lub usługi-, ale należy za nią uznać taką nazwę, która może być przypisana tylko jednemu sprzedawanemu towarowi i która powinna jednoznacznie go identyfikować. Musi być więc tak skonstruowana, aby można było na tej podstawie w połączeniu z ceną dokładnie określić indywidualnie zakupiony towar. Tym samym izba skarbowa uznała, że można w tym celu wykorzystywać nazwy grupowań według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług pod warunkiem, że w danym grupowaniu występują towary opodatkowane według takiej samej stawki podatku VAT oraz gdy pozwoli to jednoznacznie zidentyfikować zakupiony przez klienta towar.
Przykładowe nazwy grup towarów na paragonie fiskalnych uznawane przez US za niewystarczające:
* -papierosy- w kasie rejestrującej sprzedaż papierosów należy ewidencjonować według przypisanych im nazw (Drugi Urząd Skarbowy w Opolu, 22 listopada 2005r., PP/443-61-2/BP/05). Urząd Skarbowy w Słupsku (8 marca 2005r., P-III/1/443-12/05) uznał ponadto, że nazwa towaru na paragonie może odpowiadać nazwie grupowania według PKWiU pod warunkiem, że nazwa danego grupowania będzie jednoznacznie identyfikować zakupiony towar ? w przeciwnym razie nazwa towaru drukowana na paragonie fiskalnym powinna odpowiadać marce tego towaru;
* -mięso-, -wędliny- - Urząd Skarbowy w Krapkowicach (24 maja 2005r., PP-443/17/AZ/05);
* 1. kiełbasy, 2. szynki, 3. boczki, 4. pieczenie, 5. podrobowe, 6. wędliny, 7. smalce, 8. słoniny, 9. tłuszcze, 10. mięso wieprzowe, 11. mięso wołowe, 12. mięso cielęce, 13. mięso drobiowe, 14. mięso sznyclowe, 15. przyprawy 22%, 16. przyprawy 7%, 17. konserwy, 18. wyroby garmażeryjne? - Lubelski Urząd Skarbowy (12 lipca 2005r., PP1-443/70/05) uznał, że stosowanie tak małego stopnia szczegółowości w określeniu przedmiotu sprzedaży prowadziłoby w konsekwencji do braku możliwości prawidłowego określenia podstawy opodatkowania, co jest konieczne.
Urząd Skarbowy w Wejherowie (21 października 2005r., PP/443-95/05) rozstrzygając sprawę ewidencjonowania w kasie fiskalnej zadatków i zaliczek na sprzedawane meble, uznał, że paragon fiskalny może zawierać informacje dotyczące nazwy towaru, takie jak np. zadatek na meble wypoczynkowe - tapicerowane (w przypadku przyjęcia zadatku na sofę dwuosobową rozkładaną bez pojemnika Bergamo), zadatek na meble wyposażenia wnętrz (w przypadku przyjęcia zadatku na witrynę) - i nie musi być tam zawarta informacja o dokładnych parametrach towaru lub jego szczególnych funkcjach, natomiast informacja taka powinna wynikać z innych dokumentów towarzyszących zawartej transakcji. Stanowisko takie przedstawiła także Izba Skarbowa w Gdańsku (2 sierpnia 2004r., PI/005-914/04/CIP/01).
Treść artykułu dotyczy stanu prawnego obowiązującego w czasie, kiedy powstała oryginalna publikacja w piśmie.
